مدارس چند وقتیه باز شده و البته به دلیل شرایط خاص مربوط به کرونا، خیلی از خانواده ها دغدغه آموزش فرزندانشون رو دارن... البته به اون صورتی که خانواده ها دغدغه دارن، گویا فرزندانشون ندارن...! 😐
چون حواسشون به جای درس های بعضا غیرمفید!، جای دیگری هست...
تو مملکت ما همیشه به آموزش بیشتر از پرورش اهمیت دادن... چه بسا بگیم اصلا اهمیت ندادن... نه از طرف مدرسه نه خانواده ها...
کار تربیتی، سخت و وقت گیر هست ... حداقل با تجربیاتی که خودم به دست آوردم ...
برای مثال دو سه سالی هست که تحت عنوان یه طرح کشوری وارد مدارس شدیم... در ابتدا به نام معین علمی_فرهنگی وارد شدیم که جذابیت های بیشتری برای بچه ها داشته باشه... اما بعد از یه مدت کوتاه،به همراه اکثر قریب به اتفاق همکاران دیدیم اوضاع بغرنج تر و فاجعه بارتر از اونی هست که فکر می‌کردیم بخوایم صرفا دستورالعمل های تفویض شده رو انجام بدیم...
دختران تو سن حساس بلوغ، 4 الی 5 سالی طول میکشه تا به یه تعادل و ثبات روانی و شخصیتی برسن... پرخاشگری، عصیانگری و تلون مزاج اقتضای این سن هست... ازش گریزی هم نیست منتها با فراهم کردن یه سری شرایط مطلوب، این رفتارهای نابهنجار و بعضا فاجعه بار رو میشه مدیریت و رفع کرد... اما نیاز به صبر ، وقت، توجه و محبت هست....
نوجوان در دوران بلوغ تاثیرپذیری زیادی از گروه همسالان خودش داره و درصورت انجام کارهایی که با هنجارهای خانواده اش تضاد داره، دچار درگیری های فراوانی هم میشه ...
درصدی از دختران به تبع دوستانشون به سمت کشیدن مواد مخدر، تیغ زنی، دوستی با جنس مخالف، هم جنس گرایی،، خودارضایی، روابط جنسی نامشروع سوق داده میشن... تو مدرسه ی 350 نفره دولتی شاید به جرات بگم 80% بچه ها درگیر یکی از این دست مسائل هستن ... حتی کسانی که در ابتدا فکرش هم نمی‌کنید...!😔
برای مثال:
پدری که به شیطنت و سربه هوایی دخترش معترض بود
مادری که به خاطر خودارضایی شدید دخترش پیش من گریه میکرد...
دخترایی که روابط نامشروع داشتن...
افزایش بچه های طلاق ، بد سرپرست و بی سرپرست که آسیب ها و پیامدهای جداگانه خودشون رو دارن ...
و ...
البته عوامل مختلفی در این اتفاقات وحشتناک دخیل هستن و هر کدام رو جدا باید بررسی و آسیب شناسی کرد و نمیشه یه نسخه براشون تجویز کرد...
برای مثال کشیدن مواد، تیغ زنی و دوستی با جنس مخالف بیشتر به تبع دوستان است...
خودارضایی و همجنس گرایی و روابط نامشروع جنسی، ریشه در دیدن تصاویر و فیلم های پورن (بی خیالی والدین) و متاسفانه بعضا بدلیل رعایت نکردن حریم مسائل زناشویی والدین داره ...
اما شاید یک دلیل مهم کشش بچه ها به جنس مخالف که البته با شروع بلوغ جنسی طبعا اتفاق میفته ،عدم توجه و محبت پدران هست...
در مسائل تربیتی، هیچ کس منکر نقش بی بدیل مادر نیست، اما متاسفانه نقش پررنگ پدرها در تربیت فرزند، خصوصا دخترها نادیده گرفته میشه...
ما بزرگترها گمانمون هست که بچه ها به دلیل سن پایین از درک کمتری هم برخوردارند ... در صورتی که واقعا اینطور نیست ...
یادم میاد یکی از بچه ها میگفت: خانم، آرزو دارم پدرم یه بار دست محبت به سرم بکشه،منو در آغوش بگیره ، اگه محبت میکرد من چرا بایستی سمت پسرا میرفتم...!!
یا یکی دیگه که پدرش اعتیاد داشت و سر یه درگیری همسرش رو کشته بود، بهم گفت: من بابام رو دوست ندارم، اما بودن همین پدر معتاد بالاسر مون، بهتر از نبودنش هست...(در صورت عدم اجرای قصاص)!!
خیلی از این بچه ها به دلیل عدم دریافت توجه و درک متقابل، از پدرهاشون متنفر هستن ... شاید پدرانشون بسیار زحمتکش هم باشن ، کسانی که تمام تلاششون رو برای رفاه خانواده انجام میدن ، اما وقتی صحبت توجه عاطفی و روانی که میشه ، کم میذارن ...!
خیلی بده که این همه وقت رو در فضای مجازی هدر میدیم اما در کنارمون موجودی لطیف با احساساتی عمیق وجود داره که توجه و محبت رو فریاد میزنه ...!
چند دقیقه حرف زدن روزانه ، پرسیدن دغدغه ها و نیازهای روانی اش، گوش دادن به حرفاش ،نگاه با محبت، چند کلمه محبت آمیز ...حتی اگه نتونین شرایط مادی خوبی براش فراهم کنین، آرومش میکنه و تو دنیای دخترونه اش، جز پدرش، مرد دیگه ای رو راه نمیده...
به تجربه، خودم یاد ندارم دانش آموزانی که رابطه خوبی با پدرشون داشتن، سمت ارتباط با جنس مخالف رفته باشن ...
تو جلسه روانشناسی تربیتی به خانواده ها پیشنهاد دادیم که پدرا حتما هفته ای یه بار تنهایی با دخترشون کافه، پیاده روی، پارک، ورزش و ...برن و پدر-دختری خوش بگذرونن و در صورت نبود پدر ، از پدربزرگ، عمو، دایی یا برادر بزرگتر بخوان که این کار رو انجام بده ...
اگر این رابطه ی درست و عمیق عاطفی شکل بگیره ، نتایج عجیب و جالبی هم در بر داره ...
چند سال پیش در یه مستند علمی دیدم، دخترایی که با پدرشون رابطه خوبی داشتن، موقع ازدواج همسری انتخاب کرده بودن که خَلقاً و خُلقاً به پدرشون بسیار شباهت داشت...!
پس آقایون خواهشا، نقش خودتون رو کمرنگ نبینین و در صورت دیدن مشکلات فرزندتون، تمامی تقصیرها رو گردن همسرتون نندازین که بد تربیت کرده ... چون یه مادر میتونه و باید نقش خودش رو ایفا کنه ...
پس پدرایی که دختر دارین و پدران آینده، هوای قلب پاک دخترتون رو قبل از اینکه پاکی و معصومیتش رو از دست بده ، داشته باشین...
______________
با تبریک ماه ربیع الاول ...
