و رنج را برای تو آفریدم...!
در حال شستن ظرف ها بودم که مادر اومد تو آشپزخونه ، کنارم ایستاد و مطلبی رو بهم گفت و رفت...
من در حالی که لبخند سردی رو لبام نقش بسته بود با خودم گفتم: "خدایا ! این دفعه برام چه نمایشی ترتیب دادی؟!"
و انتظاری همراه با شگفتی برای نمایشی دیگه و رنجی دیگه...!
سالهاست یاد گرفتم که برای دردها و رنج هایی که می کشم زیاد گله و شکایت نکنم ...
چون می دونم عواقب کارها و نتیجه ی گناه هایی هست که در گذشته مرتکب شدم ...
و الحق که چقدر از این رنج ها و نمایش ها ، یاد گرفتم ... و هر روز پخته تر از دیروز ... !
از رنج می گفتم ...
خالق جهان در کتابش قرآن تاکید کرده که :
"لَقَد خَلَقنَا الانسانَ فی کَبَد" *... براستی که انسان را در رنج آفریدیم...!
انسان ذاتش با رنج گره خورده ...
انسان رنج نکشیده هرگز نمی تونه یک انسان تکامل یافته و اشرف مخلوقات باشه ...
انسان رنج نکشیده مثل موجودی اَلکَن، گُنگ و مَفلوجی هست که فقط در عرض زندگی اش، حیات داره نه در طول زندگی اش و موقعیتی برای رشد کردن نداره ...!
از این رنج شکایت نکنیم چون شروع همه این ها در عالم ذَر* بوده...!
عالمی که ارواح انسان ها قبل از اَبدانشون* خلق شده بود...
اونجا، خدا از همه انسان ها پیمان گرفت و پرسید:
"اَلَستُ بِرَبّکُم ؟" آیا من پروردگار شما نیستم .... "قالوا بَلَیٰ "*...و همه گفتند بله ...!
و از اینجا بود که داستان "بله و بلا" و نمایش بزرگ خداوند روی زمین آغاز شد...!
جایی که انسان به فتنه و بلا گرفتار میشه تا میزان ایمان و عبودیت اش سنجیده بشه و هر چه ادعا بیشتر، رنج و بلا هم بزرگتر!!
به خاطر بسپاریم بعضی از انسان ها از این نمایش با تمامی رنج هاش لذت می برن ...
مثل واقعه کربلا که حضرت زینب پس از واقع شدن اون همه درد و رنج و جنایت، در انتها گفت که من چیزی جز زیبایی ندیدم (ما رَاَیتُ الا جَمیلا)* ...!
فکر می کنین یک انسان به چه میزان از وارستگی باید برسه که بتونه چنین تناقضی رو هضم کنه...!
رنج بکشه ، اما از رنج کشیدنش (در راستای تکاملش) لذت ببره ... !
راستش خیلی سخته ، برای ما آدم های خاکستری خیلی سخته اما ناممکن نیست...!
پس خدایا ! ممنونم که من رو لایق رنج کشیدن دونستی ... تا بتونم نوعی خداگونه بشم ...!
____________________________________________
*) ابدان: بدن ها
*) در بعضی تفاسیر اشاره به عالم غیب یا باطن همین دنیا داره
*) آیه 4 سوره بلد
*) آیه 172 سوره اعراف
*) البته در واقعه کربلا تمامی زشتی در مقابل تمامی زیبایی قرار داشت ... شجاعت،شرافت، غیرت و اطاعت در یاران امام حسین علیه السلام
رنج هیچ لذتی نداره... باید اتفاقا فوش داد در این بدبختیا