پروتکل 6 از پروتکل های 24 گانه یهود
اریستوکراسی(حکومت اشرافی) غیر یهود قدرت سیاسی نداره اما به دلیل داشتن زمین و خودکفایی غذایی خطری بزرگ برای صهیونیسم محسوب میشه لذا باید اونها رو از داشتن زمان محروم کرد (و این فقط در جوامع مسیحی کاربرد نداره ، همه نقشه هایی که یهود میکشه برای کشورهای مسیحی و مسلمان و دیگر اقلیت ها هست!)
اما برای رسیدن به این هدف باید مالیات های سنگین به زمینداران ببندیم که مجبور باشند املاک خود را برای گرفتن قرض در گرو طلبکاران بذارن ، و بدین ترتیب بدون قید و شرط تسلم یهود میشن( نمونه بارزش هم گرفتن زمین های فلسطینی توسط انگلیس و یهود بود!)
همزمان با اقداماتی در مورد زمین داری ، صنعت رو هم به انحصار خودشون در میارن ، در مراحل اولیه صنعت رو در حالت تعادل نگاه میدارن تا صنعت و سرمایه در بخش خصوصی متمرکز بشه و بانک های خصوصی به وجود بیاد ، زمین ها از دست طلبکاران در اومده و به گرو بانک ها در میاد ، در نتیجه ماحصل کار کارگر و زمین همه به دست صنعت میفته و تمام پول های دنیا دست صهیونیسم میاد و طبقه کارگر و زحمتکش تسلیم میشن!
برای نابودی کامل صنعت غیر یهود علاوه بر انحصار طلبی ، باید تجمل گرایی هم بین مردم غیر یهود رایج کنیم و نیاز های کاذب به وجود بیاریم! (و اگه بخوایم یه مقداری دقت نظر داشته باشیم این مثال ها داره تو زندگی خودمون مصداق پیدا میکنه!!!)
مزد کارگرها رو بالا برده اما این پول هیچ وقت کفایت نیازهای اونها رو نمیکنه چون به همراه اون قیمت ارتزاق هم بالا برده میشه و گناه این گرانی رو به گردن کاهش فرآورده های کشاورزی و دامی میندازن!
به روش بسیار زیرکانه میزان تولید رو با اعتیاد ، هرج و مرج طلبی و کم کاری ای که بین کارگران به وجود آوردن ، کاهش میدن!
زیر پوشش هواداری از حقوق کارگر و به کمک اصول اقتصاد سیاسی که مبتنی بر تئوری های خودشونه تبلیغات دامنه دار راه میندازند تا از نیروی کارگر به نفع خود استفاده کنند!
برگرفته از کتاب پروتکل های یهود