نگاه به انتخابات از نوع ناظران...

 

 

6 سال پیش، بعد از تحلیل انتخابات 88 در ایران و برای از بین رفتن شبهاتی من جمله تقلب و انتخابات مهندسی شده ، تصمیم گرفتم که مشارکت سیاسی خودم رو بیشتر کنم و عضو ناظرین شورای نگهبان شدم تا بتونم از نزدیک شاهد روند برگزاری انتخابات بوده و نقد جامع تر و منصفانه تری در این زمینه داشته باشم. 

کار ناظر، نظارت بر روند اجرای درست انتخابات در هر حوزه انتخابیه است که هر حوزه متشکل از گروه ناظران (ناظر مسئول و ناظران عادی)، عوامل اجرایی (نماینده فرماندار و منشی ها)، عوامل نیروی انتظامی، نماینده کاندیداها و در ادامه نظارت بازرس کشور، نماینده دادستان، خبرنگاران و ... است. 

این گروه ها اجازه دخالت در کار همدیگه رو ندارن، به علاوه اینکه هیچ کدوم از این عواملی که نام بردم حق ندارند حتی برای افراد رای دهنده کم سواد یا بی سواد، اسم کاندیدا رو بر روی برگه رای بنویسند مگر اینکه از خود مردم عادی باشند. ضمن این که ما ناظران از لحاظ قانونی اجازه تبلیغ برای هیچ کدوم از کاندیداها رو چه در فضای حقیقی و چه مجازی نداریم و به اصطلاح باید بی طرف باشیم!

با وجود حضور این تعداد افراد با سلیقه های مختلف در هر حوزه انتخابیه، ادعای تقلب کردن (چند میلیونی) باورپذیر نیست چون پس از اتمام زمان اخذ رای و هنگام شمارش آرا، نماینده هر کدام از کاندیداها _ به علاوه عوامل نظارت و اجرایی و انتظامی_ حضور دارند و از میزان رای کاندیدای خودشون مطلع هستند و به سرعت به نماینده های دیگر در حوزه های مختلف می تونن اطلاع رسانی کنند و به راحتی میزان رای کلی رو تخمین بزنند!

بعد از شمارش آرا تمامی برگه ها داخل صندوق گذاشته شده و صندوق پلمپ میشه و به فرمانداری ها میره.

اما تخلف در هر انتخاباتی میتونه انجام بگیره چه اینکه خودم هم چنین وضعیتی رو تجربه کردم اما به اون میزان نیست که بخواد در رای نهایی تاثیر چندانی بذاره، یا مجازات خریدن رای ، مربوط به دادستانی هست و ربطی به تخلف عوامل داخل حوزه انتخابیه نداره که افراد نا آگاه به راحتی به چند صد هزار نفر عوامل دخیل در انتخابات (چه مسئولین بالاتر چه پایین تر) تهمت می زنند که در رای ها دستکاری کرده اند، به هر حال (در اون دنیا) باید جوابگوی چند صد هزار نفر آدم باشند ان شاءالله !!!

_________________________________________________________

پ.ن: در انتخابات 88 هم جبهه لیبرال (اصلاح طلب هایی همچون خاتمی) هر چند دیر اعتراف کردند که در انتخابات، تقلب چند میلیونی اتفاق نیفتاده وگرنه باز شماری آرا رو به صورت رندوم می پذیرفتند، اما نپذیرفتند چون میدونستن نتیجه مورد نظرشون از صندوق ها بیرون نمیاد و کشور متحمل هزینه های مالی و جانی زیادی شده و چند سال بعد هم با وقاحت دوباره تَکرار کردند. 

افرادی چون خاتمی اگر نحوه برگزاری انتخابات رو قبول نداشتند، که خودشون هم محصول همین انتخابات بودند، چند سال بعد به صورت پنهانی و بی سر و صدا نمیرفتن در حوزه هایی مثل دماوند رای بدن که آبروی خودشون هم بره چون اعتقاد دارم چنین افرادی از فرطِ نفاقِ درونشون، جمع متناقضین هستن...!!!