نوعی خودکشی اخلاقی ...

 

 

تنها مهمونِ چادریِ اون جمع بودم ... نخواستم تو ذوقشون بزنم که بگن :آره دیگه ... اینا هم منتظرن رو منبر برن ...!!

واسه همین وقتی من رو هم به بازی شون دعوت کردن ، گفتم : نه ممنون ... من تماشاتون میکنم.

7 ، 8 تا دختر نوجوان نشسته بودن دور هم ... بازی "جرات_حقیقت"¹ ...

برام جالب بود که هیچ کدومشون جسارت این رو نداشتن که "جرات" رو انتخاب کنن ...!!  چون بعضا در قسمت "جرات" کار به جاهای باریک کشیده میشه و افراد ، دست به کارهای متهورانه میزنن که در بعضی موارد به خریّت (با عرض پوزش) هم کشیده شده ...!!

خلاصه اینکه ، قرعه به نام هر کی می افتاد "حقیقت" رو انتخاب میکرد...!

اما کدوم حقیقت ؟! چه سوالاتی ؟! سوالاتی از کوچکترین جزئیات زندگی شخصی آدما... !!

تو این بازی ها بچه ها یاد میگیرن دیگه چیزی به اسم حریم خصوصی وجود نداره ...!

مطمئنا همین بچه ها کلی مخفی کاری دارن که از چشم خانواده هاشون پنهان مونده!!! ... اما به طرز عجیبی با نهایت صداقت!! میشینن پای این بازی ها و تمام گناهان کرده شون رو اعتراف میکنن بدون هیچ شرم و خجالتی ... در نهایت چیزی به اسم آبرو و عزت نفس و شخصیت، معنی و مفهوم خودش رو از دست میده ...

داشتم به این فکر میکردم که از کِی نجابت و حیا تو خانواده های ایرانی از بین رفت ؟!

تکرار اعتراف به گناه ، قبح بسیاری از ناهنجاری ها و رفتارهای غیر اخلاقی و ضد ارزش رو از بین میبره ... و این یه افتضاح هست ...

یک بازی به اصطلاح سرگرم کننده در بین خانواده ها ،  نتایج و عواقب بسیار خطرناکی رو میتونه در جامعه در پی داشته باشه ...

قطعا این دست بازی ها ساخته کشورهای شرقی نیست ... چون در شرق بدلیل تمدن غنی و ظهور پیامبران، بیشتر به اخلاق پای بند بوده و هستند ...  در کشور ما هم در گذشته، نه شرع این رو می پذیرفته نه عرف جامعه ... (اما امروز باز هم شرع این رو نمی پذیره اما متاسفانه عرف جامعه چرا ... !!!)

با یه سرچ ساده (البته در ویکی پدیا !!!!) پیشینه این بازی به یونان باستان نسبت داده میشه ... البته تحلیل اینکه این دست از بازی ها از غرب اومده خیلی سخت نیست ...

غرب و مسیحیتی که اعتراف به گناهان رو پیش کشیش جایز و بعضا عملی مثبت تلقی میکنه ... و موجودیت این سرگرمی ها رو میشه وامدار این تفکر خطرناک دونست...

و برعکس این عمل در اسلام به شدت تقبیح شده ... تفکری که تاکید داره اعتراف به گناه فقط در پیشگاه خداوند هست و بس ...

خدایی که ستارالعیوب و بعدش غفارالذنوب هست ... 

 و اما نگاه اجتماعی :

شما اگر تو خونه تون عملی بدی رو مرتکب بشین ... کسی به شما کاری نداره ... با توجه به آیه "ولا تجسّسوا" ... (البته در بعضی موارد حساس و امنیتی شرایط فرق میکنه)

اما اگه بخواید همون عمل رو تو اجتماع و بین عموم انجام بدین مجرم شناخته شده و بابتش مجازات میشید ... نکته ای که اسلام اینقدر در موردش تاکید داره کاملا توجیه اخلاقی و اجتماعی داره و صرفا جهت پیش گیری از وقوع جرائم اجتماعی و قضایی هست ...

 

 پس این یه فرمول ساده داره :

انجام گناه در خلوت ← اعتراف به گناه ← قبح شکنی بین افراد ← انجام گناه در اجتماع ← قبح شکنی در اجتماع ←  ارتکاب جرم در سطح وسیع

 

خواهشا شما هم اگر این سبک بازی ها رو در اطرافیان خودتون می بینید ، تذکر بدین ... حداقلش اینه که میتونین افراد رو با این جمله که : "بعدا میتونه از این حقایق و اطلاعات سوء استفاده و برات دردسر بشه" بترسونین شون...

___________________________________________________________

1. بازی حکم هم به همین منظور و صورت است.