مردم، تابع نیازهای آنی ... !!!
ماکیاولی حدود 5 قرن پیش در کتاب "شهریار" * میگه:
" مردم تابع احتیاجات آنی خود هستند " و " قضاوت مردم در چشم های آنهاست نه در دستهایشان" !!!
کافی هست که یک متفکر (که کمی هم شیطنت داره ! ) این جملات رو تبدیل به یک نظریه کنه و بعدا کتاب ها در موردش نوشته بشه و از اون کتاب ها، قانون های نانوشته ای استخراج بشه و در نهایت تبدیل به مانیفِست فعالیت یک عده انسان های منفعت طلب و مادی گرا بشه ... این مطلب در پروتکل های یهود هم به وضوح گفته میشه ...
در نظام سلطه ، اگر هر ملت و دولتی هم جهت و هم فکر اون ها نباشه ، براش دردسر می تراشند تا درگیر چیزهای کم ارزش تر بشه تا از مباحث مهم تر غفلت کنه ...
برای مثال : تحریم ... که پیرو اون، فشار اقتصادی ایجاد میشه ... در عین حال خائنینی که در اون کشور ، شیطنت های اقتصادی رو مرتکب میشن تا عموم جامعه درگیر نیازهای روزانه شون باشن و بعد سوار بر این موج نارضایتی و هیجانات ، هرآنچه که میخواهند به عنوان خوراک فکری به ذهن افراد تزریق میکنند ...
در عین حال هم مردم عادی ، انقدر درگیر برآوردن نیازهای روزانه خودشون هستند که وقتی برای تحلیل داده های دریافتی شون ندارن ...
جامعه ای که به راحتی تمام داده های دریافتی رو بازنشر میکنه ، بدون سطحی ترین تحلیل و آینده نگری ...
متاسفانه بعضا انقلابی و غیر انقلابی هم نداره ...
اگر دقت کرده باشین، عده کمی تولید محتوا رو انجام میدن ... بیش از 80 % بازنشر میکنند ...
ضمنا تا به حال به این فکر کردیم که وقتی تو شبکه های اجتماعی می گردیم ، چند درصد از اطلاعات به معنای واقعی کلمه برای ما مفید و کاربردی هستند ...؟!
______________________________________________________
پ.ن : کتاب منتقدین زیادی داره چه نقد مثبت چه منفی ...
به عقیده من بستگی به این داره که از چه منظری به محتوای کتاب نگاه بشه ... اگه از منظر ماتریالیستی به کتاب نگاه بشه ، بسیار عقلانی و منطقی به نظر میاد ، یعنی اگه کسی در جهان ماده اینطور عمل نکنه ، باخته ...
اما قطعا از منظر "بینش توحیدی " و اخلاقی مورد نقد جدی هست ...
کتاب شهریار در قرن 16 میلادی و با توجه به فضای فکری و عملی و نظامی و مذهبی زمان ماکیاولی نوشته شده ... زمانی که کلیسا و شخص پاپ و کاردینال ها در قدرت و سلطنت نفوذ زیادی داشتند ...
100 صفحه اول در باب انواع سلطنتها (ارثی ، ضمیمه ای ، تصرفی ، انتخابی، از راه جنایت و ایجاد خوف و تحت نفوذ کلیسا ...) و انواع قشون (کمکی ، اجیر شده ، ملی و ...) صحبت میکنه ...
و 50 صفحه آخر ، در باب صفات ممدوحه و مذمومه شهریاران ، وزرا و درباریان هست ...
جالب اینجاست که نکات قابل تامل و درستی هم داره ... اما در عین حال بسیار خطرناک هم هستند ...
